نقدی بر آناهیتا

سلام و درود خدمت اهالی گل وبلاگستان

برای چندمین بار اعتراف میکنم عجب باصفا و امن و مهربان هستند این اهالی وبلاگستان؛ واقعاً ایجاد کردن این وبلاگ و نوشتن در فضای مجازی برای من خیلی آموزنده و ارزنده بوده است. پس لازم می دانم از صمیم قلبم از تک تک شما دوستان، چه عزیزانی که مطالب بنده را مطالعه می کنند و نظر می دهند و چه عزیزانی که خوانندگان خاموش هستند، تشکر کنم 

از همان ابتدا قصد داشتم بعد از نوشتن هر داستان کوتاه، نقد و بررسی در حد خودم از داستان خودم ارائه بدهم تا نظرات شخصی و دیدگاه شما را جمع بندی کنم. بنابراین هدف از متن زیر، کنکاشی عمیق تر در داستان اصلی چخوف (آنیوتا) و کپی بنده از آن (آناهیتا) است 

آناهیتا

ا. ش. پوریان، دانشجوی سال دوم پزشکی، روی کاناپه‌ی قدیمی اما سالمِ وسطِ پذیرایی نشسته بود و خود را برای آزمون علوم پایه که اوایل شهریور برگزار می‌شد، آماده می‌کرد.